“Hebban olla uogala nestas…”

Afmeting:  H = 80 cm

Ø = 180 cm

Materiaal: porselein, RVS-draad

Deze lichtsculptuur kwam heel willekeurig en intuïtief tot stand. Het begon met het tekenen op het muziekstuk “Canto Ostinato” van Simeon ten Holt. Een heerlijk “minimalistisch” muziekstuk voor piano om al tekenend je hoofd “leeg” te maken. Door het potlood voortdurend in contact te houden met het papier en op het ritme van de muziek ononderbroken herhalingen te maken, spontaan en zonder doel te tekenen, ontstond er een tekening. Soms wisselde ik van hand, dat was een bijzondere ervaring.

De tekening bleef een tijdje liggen. Het deed me denken aan het vogelnest wat ik had gevonden en waardoor ik al kommetjes had gemaakt: 2011 “Kom, eventjes kijken”. Het was lente de vogels lieten dat luid en duidelijk horen en ik dacht aan de oudste (?) Nederlandse dichtregel “Hebban olla uogala nestas hagunnan hinase hic enda thu wat unbidan we nu” (Hebben alle vogels nesten begonnen behalve ik en jij; wat wachten wij nu?).

….en zo ontstond dit nest: een groot nest, maar voor welke vogel? Ik koos voor 12 vogels uit mijn omgeving, die moesten dan om het nest vliegen. Van elke 12 maakte ik er 8. Met de hand en voor- en achterkant telkens anders van structuur. Uiteindelijk zijn het dus 108 “unieke vogels”. In het nest liggen 12 kleine eieren en één groot ei, wie heeft dat gelegd?

Er zitten 250 lichtjes in die ’s avonds door het porselein schijnen waardoor je de structuren ziet. Ook enkele eieren zijn verlicht. Zowel overdag als ’s avonds is het een levendig beeld.